Hoogdravende teksten en circusmuziek met Hexagon Ensemble

Foto: Bokkie Vink

Als concertbezoeker kom je niet zo makkelijk het Rosa Spier huis binnen: bijna alle plekken zijn gereserveerd en de controle is streng. Maar eenmaal binnen krijg je bijzondere optredens voorgeschoteld, vooral programma’s die meerdere disciplines combineren.

Maandagavond trad het Hexagon Ensemble (fluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn en piano) op met muziek van Francis Poulenc en tijdgenoten, aangevuld met acteur Carol Linssen in de rol van Poulenc. Wij werden vermaakt met grappige anekdotes, passages uit brieven, en overpeinzingen uit zijn rijke leven als componist en entrepreneur. Met het programma ‘Entretiens avec Francis Poulenc’ trok het kunstenaarsleven van Parijs begin 20e eeuw aan je voorbij met fraaie filmische, circusachtige kamermuziek en theatrale woorden.

In het eerste deel waren de fragmenten zowel muzikaal als tekstueel erg kort. Poulenc bewonderde Debussy en roddelde over Prokofjev, bijvoorbeeld dat hij vals speelde met kaarten. Deze oneliners werden opgeleukt met scherp ingemonteerde fragmenten zoals de dromerige fluitsolo ‘Syrinx’ van Debussy en een bewerking van het vrolijke werk ‘Le Picadilly’ van Erik Satie.

Poulenc hield niet van Wagner, eerder van Mozart (Kwintet in Es gr. fragment); hieruit speelde het ensemble een fraai en stevig fragment, dat mocht wel langer duren. Linssen en Hexagon hebben deze mixvoorstelling al 25 keer gespeeld, maar routine geeft geen garantie voor kwaliteit. Wist je niks van Poulenc, dan was het lastig om de hoogdravende, vaak spottende teksten te volgen. Linssen heeft een mooie klassieke toneelstem, maar hij las veel teksten op, schmierde (viel soms uit zijn rol), en hij bleef zitten, waardoor de presentatie in expressie statisch bleef.

Het tweede deel was beter doordat er meer poëzie en drama in de voorstelling zat. Prachtig, vol en opgewekt speelden hobo, fagot en piano delen uit ‘Trio’ van Poulenc. En delen uit zijn ‘Sextuor’ waren meeslepend melodieus, afgewisseld met pittig gespeelde muziekparade hobbeltjes. Bloedstollend was het fragment uit Poulencs opera ‘Dialogues des Carmélites’ met het geluid van het vallend mes van de guillotine. Goed, volgend jaar in reprise met betere dramaturgie.

Entretiens avec Francis Poulenc met Carol Linssen en het Hexagon Ensemble (Wout van den Berg, fluit, Bram Kreeftmeijer, hobo, Arno van Houtert, klarinet, Marieke Stordiau, fagot, Christiaan Boers, hoorn, en Frank Peters, piano). Scenario: Erik Fokke Gezien: 2 maart 2009, Rosa Spier Huis Laren.

Eerder gepubliceerd op 4 maart 2009 in de Gooi- en Eemlander