![]() |
Otto Tausk met het Holland Symfonia Foto: Erna Faust |
Rood tapijt en kroonluchters tref je niet aan in de
Stadsschouwburg van Almere, eerder muren van glas en een betonnen vloer. Maar
dit strakke moderne gebouw herbergt een pracht van een multifunctionele theaterzaal
met een beeldschone Steinway-vleugel. En het Holland Symfonia, geleid door Otto
Tausk, mocht daar afgelopen zaterdagavond met droefgeestige werken van Franz
Liszt en Edvard Grieg naar hartelust gebruik van maken.
Het druilerige weer van buiten sloot goed aan bij het eerste
werk van deze avond: het symfonische gedicht ‘Von der Wiege bis zum Grabe’ van
Franz Liszt. Dit ongrijpbare werk bestaat uit drie delen: de geboorte, het
leven en het sterven. Met een uiterst langzaam tempo werd je door het Holland
Symfonia orkest binnengezogen in een
nieuw muzikaal leven. Tausk dirigeerde
met grote gebaren om het jonge orkest tot leven te brengen en levendig te
houden. Hier klonken de fladderende motieven vrij beweeglijk, al was de
intonatie van de houtsectie niet altijd even mooi te noemen.
Het was niet alleen maar kommer en kwel in dit programma
want Liszt werd ook opgevoerd als spelend karakter door acteur Jeroen Willems.
Je zag de oude Liszt in habijt terugkijkend op zijn leven. Hij leefde voor God,
liefde, muziek, en voor zijn minnares de Russische prinses Carolyne zu
Sayn-Wittgenstein. Zij bracht het leven van deze pianovirtuoos op een hoger
plan: niet meer alleen een bestaan als pianovirtuoos, maar componeren en de
kerk. Willems bracht dit ijzersterk; hij was echt die oude man die vroeger
bekend stond als womanizer en nu wachtte op magere Hein. In Listzs ‘Totentanz’,
een virtuoos werk voor piano en orkest, werd het slijpen van de zeis magnifiek
vertolkt door pianist Rian de Waal. Bloedstollend waren zijn gevoelige
fuga-achtige passages die dan weer overliepen in een waterval van repeterende
noten. Onnavolgbaar waaierden de octavenpassages, alsof hij de poorten van de
hel maar niet open kreeg.
Na de pauze volgde een selectie uit de complete toneelmuziek van Henrik Ibsens ‘Peer Gynt’.Dit moralistische sprookjesverhaal over de hebberige Gynt, begon met een fiedelerend deuntje op een door de concertmeesteres zwierig bespeelde folkloristische viool. Daarna volgde een hele scala aan overbekende beeldende melodieën, met angstaanjagend getrommel, Aziatische klankmuziek, en Berlioz die even om de hoek komt kijken. Morgenstemming vertoonde weliswaar een wonderschoon muzieklandschap, maar het orkest miste de kracht om te schitteren. Dat was niet het geval bij de jonge Belgische sopraan Griet De Geyter. Zij bracht op het eind drie Solveig-liederen van Grieg stralend ten gehore. Deze liederen waarin een moeder wacht op haar zoon werd door haar zo puur en helder gezongen, alsof ze al heel veel moederliefde had weg te geven.
Na de pauze volgde een selectie uit de complete toneelmuziek van Henrik Ibsens ‘Peer Gynt’.Dit moralistische sprookjesverhaal over de hebberige Gynt, begon met een fiedelerend deuntje op een door de concertmeesteres zwierig bespeelde folkloristische viool. Daarna volgde een hele scala aan overbekende beeldende melodieën, met angstaanjagend getrommel, Aziatische klankmuziek, en Berlioz die even om de hoek komt kijken. Morgenstemming vertoonde weliswaar een wonderschoon muzieklandschap, maar het orkest miste de kracht om te schitteren. Dat was niet het geval bij de jonge Belgische sopraan Griet De Geyter. Zij bracht op het eind drie Solveig-liederen van Grieg stralend ten gehore. Deze liederen waarin een moeder wacht op haar zoon werd door haar zo puur en helder gezongen, alsof ze al heel veel moederliefde had weg te geven.
Holland
Symfonia orkest o.l.v. Otto Tausk
Met werken van F. Liszt en E. Grieg. Medewerking: Rian de Waal (piano), Griet de Greyter
(sopraan), en Jeroen Willems als Liszt
Stadsschouwburg Almere zaterdagavond 24 november
Geen opmerkingen:
Een reactie posten