Volop music whispering in Mrs. Brown

Theater Drieons met Mrs. Brown

Wie heeft wel eens voor de spiegel muziek gedirigeerd en waande een beroemde dirigent te zijn? Bijna iedereen toch? Het wordt een ander verhaal als je stemmen hoort uit gene zijde die je opdracht geven om muziek te laten spelen. Bracht je dit vroeger naar buiten dan belandde je op de brandstapel, maar tegenwoordig kun je daar zelfs je televisieprogramma voor krijgen. De Engelse huisvrouw Rosemary Brown (1916-2001) was zo’n doorgeefluik die in de jaren zeventig opzien baarde doordat zij honderden nieuwe composities doorkreeg van componisten. Frans Liszt was de belangrijkste maar ze kreeg ook werk van onder andere Beethoven, Bach, Brahms, Chopin, en Debussy. Brown had amper pianoles genoten en kende klassieke muziek eerder alleen van ballet. Wanneer ze in opdracht van Liszt geen compositie kon spelen dan schreef ze de noten op. Allerlei wetenschappers, zelfs de toenmalige Nederlandse hoogleraar parapsychologie professor Tenhaeff, kwamen er aan te pas om haar te onderzoeken. Fraude was uitgesloten. Mrs. Brown was een mysterie.

Dit waargebeurde verhaal is door regisseur Jacq Palinckx met de Brabantse theatergroep Drieons in de buitengewone dynamische multimedia theatervoorstelling ‘Mrs.Brown’ gevat. Actrice Mieke Klomp speelt de vriendelijke Rosemary Brown die haar leven vertelt als in een lange anekdote; gereserveerd maar ook speels. Haar verhaal wordt prachtig omlijst door de actieve rol van Hendrik Lebon als Franz Liszt. Hij is het die haar als zevenjarig kind voor het eerst benaderd en later terugkomt om haar hand te instrueren.

Maar hij manipuleert meer: de soms kriebelzenuwachtige livemuziek van viool en cello, de surrealistische geprojecteerde videobeelden, en het prachtige vormgegeven dressoir die hij razendsnel omvormt tot een vleugel. Lebon zijn danstalent, hoogstaande pirouetten en bewegingen die hij tentoonspreidt door de tafel als dansvloer te gebruiken, is het summum van deze voorstelling. Ook Brown in de BBC televisie-uitzending waar ze haar kunsten moet vertonen is een climax. Mieke Klomp speelt haar onzeker maar vooral komisch als ze met slappe muts op de beeldbuis verschijnt.

Die gedrevenheid verlangt deze voorstelling wel want alleen met het verhaal redt ‘Mrs. Brown’ het niet. Haar music whispering geloof je op een gegeven moment wel. Het is eerder de wijze waarop Liszt haar dingen voorspelt en de intieme situaties waarin ze contact met dierbaren in het hiernamaals zijn interessant. Prachtig is de scène als haar moeder vlak voor haar dood, gespeeld door celliste Jacqueline Hamelink, naar haar broertje Erik wil gaan. Het zijn aannemelijke situaties die mensen ervaren als de dood wordt aangekondigd. Zou de voorstelling met zulke scènes meer uitgebouwd worden en minder een multimedia paranormale sfeer proberen te creëren, dan wordt ‘Mrs.Brown’ spannender en vooral intiemer.

Mrs. Brown door theatergroep Drieons Samenstelling en regie: Jacq Palinckx Spel: Mieke Klomp en Hendrik Lebonm Muziek: Jacqueline Hamelink (cello) en Yvonne van de Pol (viool)
Gezien: vrijdag 9 mei Theater Achterom in Hilversum

Eerder gepubliceerd in de Gooi- en Eemlander op 12 mei 2008