Nymfomannen (16+) gaat over de grens

Foto: Ruth Besselink
Hoe kun je met interactie en publieksparticipatie een cabaretprogramma maken? Cabaretgroep Niet Schieten geeft met hun programma ‘Nymfomannen (16+)’ het publiek de suggestie dat ze zelf mogen kiezen. Ieder lid van Niet Schieten (Erik Jobben, Maarten Hennis, en Arend Edel) heeft op een projectiescherm eigen sketchonderwerpen. Als een raadspelletje op tv vormt elk onderwerp uiteindelijk een foto van ieder lid. Iemand uit de zaal mag de rode startknop bedienen. Maar geen enkele sketch wordt afgemaakt, want iedereen heeft commentaar op elkaar en zeikt elkaar af. Erik zorgt voor een permanente tweespalt en wil liefst contact met vrouwen, Arend is een denker en citeert uitspraken van beroemde schrijvers. Maarten heeft filosofische ideeën en verbindt alle thema’s aan elkaar.

‘Nymfomannen’ stoot veel heilige huisjes om en gooit lijnen uit naar thema’s als de dood, onsterfelijkheid, begrenzing, vader-zoonrelatie, burgerlijkheid en manipulatie. Het drietal roept dwingend dat ze kleding nodig hebben en zonder problemen vliegen sjaals en truien door de zaal. Een jonge vrouw gaat argeloos met Erik op de foto, maar even later zien we haar gephotoshopt op het projectiescherm terug. ‘Nymfomannen’ spreekt je aan op je moraalbesef en de kijker wordt gedwongen in te zien dat je in bepaalde situaties anders reageert dan je zou willen. Je laat het wel uit je hoofd te reageren, als er publiekelijk gevraagd wordt wie als man zijn kruis kaalscheert, of wie er op Hyves zit. Samen met het publiek doet het drietal het programma van de geestenziener Derek Ogivilie na. Iemand uit de zaal krijgt de volle aandacht. Met eerder opgevraagde gegevens van internet wordt zijn hebben en houden ongevraagd blootgelegd.

Dit cabaretprogramma is ontrafelend, gaat ver over de grens, en sommige grappen zijn zo agressief dat je enigszins bedorven moet zijn om te kunnen lachen. De niet uitgespeelde sketches vormen geen spanningsbogen al ben je als publiek alert. Soms werkt dit spelen ook averechts: het vlakt af. De spaarzame gedurfde liedjes geven ogenblikken van ontspanning in deze alsmaar denderende voorstelling. De intellectuele citaten schieten hun doel voorbij, niemand zal ze onthouden. In de laatste minuten worden we geconfronteerd met ons geweten en krijgen we letterlijk voelbaar straf. En het is nog grappig ook.

Nymfomannen (16+) door Niet Schieten, gezien: Boerderij, 3 november.

Eerder gepubliceerd in de Gooi- en Eemlander op 6 november 2009

Geen opmerkingen:

Een reactie posten