Frank Groothof: ‘Ik laat kinderen zien wat de consequenties zijn in keuzes’

Frank Groothof. Foto: Jørgen Koopmanschap

Al negentien jaar gebruikt Frank Groothof bekende werken uit het klassieke repertoire om theatervoorstellingen te maken voor jong en oud. Hij produceert er gemiddeld één per jaar en inmiddels zijn dat er 25.  ‘De jongen, het meisje en de heks van het woeste woud’ is zijn nieuwste voorstelling. Deze zal op 4 juli in openluchttheater Cabrio in Soest worden opgevoerd. Het is een leuk en spannend sprookje over wat je allemaal kunt verliezen als je op jacht gaat naar macht, roem en rijkdom. Groothof maakt gebruik van muziek van Modest Moussorgski’s ‘Schilderijententoonstelling’ en zijn ‘Liederen en Dansen van de Dood’.  De muziek op geluidsband wordt gespeeld door  ‘Holland Wind Players’ o.l.v. Jeroen Weierink.

In de ‘De jongen, het meisje en de heks van het woeste woud’  komt het ‘je ziel verkopen aan de duivel-thema’ van Goethe’s Faust voor. Begrijpen kinderen dat wel? “Ik wilde altijd al Faust doen. Het gaat over de prijs die je moet betalen voor roem, rijkdom, kennis  en macht. Het is een heel interessant onderwerp: kinderen die aangezet worden tot kopieergedrag  middels  tv-programma’s als ‘Idols’ of the ‘X-factor’. Deze muziektheaterproductie is een soort reactie op die programma’s. Ik laat aan kinderen zien wat  de consequenties van je keuzes zijn. Hans vraagt aan een heks om goud te leren maken zodat hij snel rijk wordt. Die heks wil in ruil daarvoor zijn ziel. En als hij die uiteindelijk geeft wordt hij doodongelukkig en probeert hij zijn ziel terug te krijgen, maar dat gaat niet zo makkelijk.

Je gebruikt ‘de Schilderijententoonstelling ‘en ook ‘Liederen en dansen van de dood’ van Moussorgski; Is dat niet veel te zware muziek? “Dat zou je denken, maar ik gebruik alleen de muziek en alleen mijn eigen teksten. Moussorgski heeft zulke theatrale muziek geschreven en die past er heel goed bij. Ik heb nooit gehoord dat kinderen het niet leuk vinden of er onrustig van worden.”

Het mooie dramatische en het theatrale in je werk is vast een erfenis uit de periode dat je verbonden bent geweest aan het Werktheater. “Nee, dat heeft er niets mee te maken. Het was juist het Werktheater dat mij vroeg omdat ze meer met muziek wilden doen. Die relatie met muziek voel ik heel goed aan. Het zal er wel mee te maken hebben dat ik als kind met mijn vader iedere zondag naar de hoogmis moest en daar boven op het koor zat en luisterde naar polyfone muziek, en dat ik twee uur lang mijn kop moest houden. Ik ging dan zitten en misschien heb ik toen wel de eigenschap ontwikkeld dat ik in muziek  verhalen hoor en dat ik in de sfeer van de muziek teksten maak.”

Wat verwacht je van de voorstelling in een openluchttheater als Cabrio? “Het is zo’n sfeervol theater,  zo de oudste vorm van theater, echt 1000 jaar oud. Zo in de natuur spelen is bijzonder en anders. Het is een vorm die niet makkelijker is. In een theater binnen bijvoorbeeld gaat het licht uit en ga je beginnen. Hier gebruik je de omgeving als decor. Dat is heel speciaal.”

Over enkele jaren bereik je de pensioengerechtigde leeftijd; ga je dan stoppen? “Nee, nee ik heb nog allerlei plannen. Het lijkt me heel leuk om jongeren te betrekken bij de voorstellingen. Zij zijn  mensen die het vak moeten overnemen. En ik hoop dat ze klassieke muziek voor kinderen toegankelijk maken. Jongeren die met mij een operaproject willen doen zoals ik het doe. Daar wil ik meer naartoe werken.”

‘De jongen, het meisje en de heks van het woeste woud’  door Frank Groothof, met muziek van M. Moussorgski. Te zien:  4 juli in openluchttheater Cabrio in Soest. Voor kinderen vanaf 7 jaar. www.openluchttheatersoest.nl/

Eerder gepubliceerd in de Gooi- en Eemlander op 30 juni 2010