Janaceks Sluwe Vosje in ecru linnen

Foto: Anton Havelaar

Er zijn maar weinig lezers van deze krant die onze vaste striprubriek overslaan. Zo sloeg componist Léos Janacek de striptekeningen van Rudolf Tésnohlídek in zijn ochtendkrant ook niet over. Sterker nog: hij baseerde er zijn komische dierenopera ‘Het Sluwe Vosje’ op.

Het verhaal gaat over een vosje dat gevangen genomen wordt door de Boswachter. Vastgeketend wordt zij geplaagd door de Hond en als zij ziet dat de Kippen van het erf schaapachtig achter de Haan aanlopen, komt het vosje in opstand. Zij wurgt de Kippen en de Haan en ontsnapt.

Blijkbaar heeft de Boswachter een slecht huwelijk, want in de kroeg biecht hij aan de Schoolmeester en de Pastoor op dat hij verliefd is op de zigeunerin Monica. Intussen is het Sluwe Vosje getrouwd en heeft kleine vosjes. Het is Stroper Harawitch die gaat trouwen met Monica en hij heeft zijn bruid een bontjas beloofd. Het Sluwe Vosje valt niet in zijn strik maar wordt wel doodgeschoten. De opera eindigt met een bespiegeling van de Boswachter in het bos over ‘The Circle of Life’, die bij hem opkomt nadat hij een nakomeling ziet van het Sluwe Vosje.

Opera Animous voert deze opera uit in diverse buitenlocaties. ‘Het Sluwe Vosje’ wordt in het Nederlands gezongen en wordt sober begeleid door alleen een piano. De aandacht ligt met name op het spel en de vormgeving. Het acteerwerk is fysiek, soms ietwat geagiteerd, maar veelal speels en komisch. Er wordt fraai gezongen. Het best te verstaan zijn de mannenstemmen. Tenor Roza Ranjazmay is erg aandoenlijk, al springen Robbert Muuse als Boswachter en Bas Kuijlenburg (de Stroper, Pastoor) eruit met de mooiste rollen. Een enkele vrouwenstem kampt met een slechte uitspraak. Vooral grappig is als je uit een meterslange rododendronstruik het koor hoort zingen. De regisseur heeft niet gekozen voor een natuurgetrouwe, maar eerder een gestileerde vormgeving.

De kleuren zijn grijs en ecru en alles is gemaakt van linnen. Zoals de kostuums, de oren van de dieren, en zelfs de bar is in linnen ingepakt. Alleen de poten van de kippen zijn spannend betekenisvol rood. Opera Animous wil een breed publiek aanspreken maar daarvoor zijn de teksten soms te cryptisch (“Komt er geen Latijn vandaag” en “Het is een contrapunt”) en de muziek niet toegankelijk genoeg.

‘Het Sluwe Vosje’ van Léos Janacek door Opera Animous. Bijgewoond: 21 augustus 2010, première, Kasteel Groeneveld, Baarn. Was nog te zien in de maand september 2010. Recensie eerder gepubliceerd in de Gooi- en Eemlander op 23 augustus 2010.